De straat op

Intermezzo uit het boek Geen idee van Jan Warndorff

Dan is het nu tijd om even te stoppen met lezen, te stoppen met denken – trek de deur open en trek eropuit! Snuif de lucht tot diep in je longen – zelfs al is het de vervuilde lucht van een grote stad – en stamp met je voet op de grond, al zijn daar stoeptegels of asfalt – en zeg en weet en aanvaard: dit is echt, dit is waar ik ben, dit is wat er gebeurt – dit is het leven zelf.

En ga dan eens lopen, zo traag als je kunt – beter gezegd, zo traag als je durft. Loop zonder ergens naar op weg te zijn, zonder enige afstand te hoeven overbruggen; en dan voorspel ik twee dingen. Ten eerste dat dit je een vreemd soort moeite zal kosten. Je moet echt een drempel over stappen om zo te vertragen, om een modus te verlaten waarvan je waarschijnlijk dan pas in de gaten krijgt hoe vanzelfsprekend je hier altijd in verkeert: noem het maar de lineaire modus van altijd ergens naar op weg te zijn. Altijd projecteren wij iets voor ons uit waar we ons vervolgens naartoe bewegen: zodra we ’s ochtends opstaan zijn we op weg naar de douche, op weg naar het ontbijt, op weg naar werk of studie, of vul maar in. En zodra we de deur uit stappen zijn we op weg nar de auto naar de fiets, naar het openbaar vervoer – enzovoort.

Als je nu dan deze oefening gaat doen, om te lopen zonder zelfs naar de volgen stap toe te gaan, dan is dat misschien wel de allereerste keer dat je zo gaat lopen – of weer voor het eerst sinds je kindertijd. Je zult ook merken, denk ik, dat het puur lichamelijk moeilijk is om te doen, omdat je nu elke kleine beweging heel erg goed gaat voelen: hoe je voeten zich afrollen en afzetten, hoe het gewicht van je lichaam zich van voet naar voet verplaatst, en hoe je je hoofd en je handen houdt. Net zoals het ademen niet meer vanzelf gaat zodra je er de aandacht op vestigt, zo ook het lopen. En je zult misschien ook een zekere angst moeten overwinnen, want jij doet nu iets raars, iets wat niemand anders doet – opeens word je zonderling. Dat is natuurlijk vooral zo als je het doet in een drukke winkelstraat; maar ongeacht welke locatie je voor de eerste keer kiest, ga langzaam lopen. Vertraag, vertraag, vertraag.

Mijn tweede voorspelling zal ik niet hier geven, want dan is de kan groot dat je de voorspelling leest voordat je de oefening doet, en dat zou jammer zijn. Dus ga eerst naar buiten om te vragen – daarna zal blijken of mijn voorspelling is uitgekomen.

--

Tof hè. We nemen binnenkort een #podcast op met Jan Warndorff. Meer rust? Kom maandagavond 4 juni naar de Bloeiklas - Hoe vind je rust in de stad?!