Stilstaan bij wat er toe doet
door Anouk Zwaan
We willen beter en steeds meer. Misschien wíl je het niet – maar voel je dat het moet. Meer zelfhulpboeken, meer coaches, meer LinkedIn-connecties en meer ervaringen voor op je cv. Voor mij persoonlijk: ik wil meer geld verdienen en een huis kopen, ik ben nog maar net met m’n master begonnen en m’n blik ligt al op een PhD, en thuis proosten we op het winnen van de jackpot.
Met een collega sprak ik gisteren over hoe vermoeiend het is om continu te moeten werken aan ‘de BV ik’. Hoe profileer je jezelf op de arbeidsmarkt? Waar kan je nog beter in worden, of welke skills ‘moet’ je nog leren? Hoeveel fijner kan het zijn om er soms gewoon even te zijn, ergens waar er niets van je verwacht wordt.
Maar hoe doe je dat? Mijn drang naar vooruitgang is overal: op het gebied van carrière, maar ook privé. Waarom heb ik niet meer vrienden? Zou ik ook niet eens moeten sporten? Ik moet up to date blijven en daar ook een goede discussie over kunnen voeren. Constante twijfel en nieuwe eisen aan mezelf.
Voor mij helpt het om stil te staan: wat is er echt belangrijk? Wat maakt mij blij? Dat is zelden het laatste nieuws en van de sportschool word ik al helemaal niet vrolijk. Wel van een boek lezen, een goed gesprek, naar het strand gaan, en ‘er gewoon zijn’. Los van andermans verwachtingen en mijn eigen eisen aan hoe ik een beter persoon kan zijn. En om daar dagelijks bij stil te staan, heb ik in mijn agenda naast alle dingen die moeten, ook ruimte voor de dingen waar ik die dag dankbaar voor ben. Zodat ik er steeds aan herinnerd word wat er echt toe doet op een dag. En als zelfs dat niet helpt, kijk ik graag naar deze column van theatermaker Babs Gons. Ik hoop dat je er ook wat aan hebt!
Heb jij soms ook het gevoel dat je te weinig geniet van de dingen die je wel hebt? En te gefocust bent op wat er allemaal niet is? Zou je dit graag anders zien en voelen? Doen dan mee aan de Bloeiklas: wanneer is het ooit goed genoeg?.
