Wat ik leerde van mijn ‘hell week’

Door Guy Wijnen

‘Dry January’, ‘Hell Week’ en ‘Miracle Mornings’: wat is dat toch met al die zelfopgelegde restricties? Afgelopen maand werd ik drie keer uitgenodigd voor een week waarin ik mij volop zou focussen, geen alcohol zou drinken, weinig suiker zou nuttigen, en alle aandacht zou hebben voor mijn persoonlijke doelen. Wat brengt dat ons? Worden we gelukkiger als we ons ritme compleet omgooien? Ik deed mee en ondervond het aan den lijve.

Wat houdt zo’n week precies in?

In de weken waarvoor ik werd uitgenodigd gaat het om – samen met een groep – elke dag om 05:00 uur opstaan en om 22:00 uur naar bed. Voorafgaand aan de week stel je heldere doelen op. Wat er zoal voorbij kwam: trainen voor een marathon, Spaans leren, mediteren, brieven schrijven aan vrienden, werken aan een onderneming, en nieuwe gerechten koken… Het kan allemaal! Een belangrijke aanvulling: op de donderdag haal je een nacht door, zodat je extra tijd hebt voor die dingen waar je normaal niet aan toekomt. Daarbij plan je minimaal één uur per dag aan sport en leef je zo gezond mogelijk (lees: geen alcohol en snacks).

Waar is het allemaal om te doen?

De opleving van deze intensieve week is terug te leiden tot Erik Bertrand Larssen, schrijver van het boek ‘Hell week’. Het idee: uit die sleur komen, strak naar je doelen leven, één week lang alles geven, angsten overwinnen, en ver buiten je comfortzone gaan. Ten tijde van corona is dat misschien niet eens zo gek. Het leven achter een scherm wordt al gauw een grote sleur. Maar om daar dan zó’n rigoureuze verandering in aan te brengen is een tweede.

Hoe mijn kijk veranderde

De eerste keer dat ik erover hoorde dacht ik: ‘jullie zijn hartstikke gek!’ Ik heb m’n handen vol aan thuiswerken met twee kindjes en ben blij als ik een keer tot half 7 kan slapen. Dus ik bedankte, ‘ik hoor graag wel hoe jij het hebt ervaren’. Toen ik een keer met een huilende baby om vijf uur ‘s ochtends wakker was, vroeg ik nog: ‘jij bent dus nu buiten aan het hardlopen?’. Het antwoord was ‘ja’, en hij vond het nog heerlijk ook.

Toen ik vanuit een andere hoek weer een uitnodiging kreeg, dacht ik in eerste instantie ‘shit nee niet weer’. Maar het zette me wel aan het denken. Wat zou zo’n week voor mij kunnen betekenen? Ik zou best meer willen sporten. En iets van tijd voor mezelf leek me ook niet gek – daar kom ik nauwelijks aan toe. Ook stonden er nog wel wat dingen op mijn to do lijst, van die belangrijke maar niet urgente zaken, waar ik van weet dat ik er in een gewone week nauwelijks aan toe zou komen.

Ik begon te denken: ‘wie niet waagt, wie niet wint’, dus accepteerde de uitdaging. Nog geen half uur later werd ik een app-groep gegooid met allemaal gezellig gedreven mensen. Ik vroeg nog of er ook bepaalde voorwaarden aan de week verbonden waren. Het bleek vooral ieder voor zich te zijn, waarbij je de criteria van de Hell week zo veel mogelijk nastreeft.

De criteria van de hell week
1. Go to sleep at 10 p.m. and rise at 5 a.m. That’s seven hours of sleep every night.
2. “Look your best at all times.”
3. “Exercise to the extreme.” This means exercising every day for a minimum of one hour. Two of those sessions should be high-intensity.
4. Eat healthy foods. Junk food is out. So is booze.
5. “Take charge of your digital life.” Larssen bans personal use of social media during work hours, as well as all television.
6. “Get hyper-focused.” Try to give everything you’re doing your undivided attention.
7. “Step up your game.” You’ve got to be in it all the way. This means putting in hard work, dedication, proactivity, positivity, and focus.

Is dit een nieuwe trend?

Niet helemaal, intermittent fasting was er al voor corona en ook het vroege opstaan (miracle mornings) is niets nieuws onder de zon. Met ruim 70.000 volgers inspireert Lienke de Jong haar achterban al veel langer met allerhande tips over productieve ochtenden. Want dat is toch wel de belangrijkste belofte: je wordt fitter, gelukkiger en succesvoller. Aan de andere kant is er ook een dimensie van self care: goed voor jezelf zorgen, nadenken over wat er belangrijk voor is en hoe je daar aandacht aan wilt geven.

Wat leverde het mij op?

Ik begon de sprintwerk (Hell week spreekt me toch wat minder aan) met een workshop tijdens het Hotel van Imperfectie op maandagavond. Daarin werd ik weer eens aangemoedigd om te lummelen (lees hier ons ebook) en ook Marianne Donners Zelfverwoestingsboek kwam ter sprake. Tegelijkertijd was ik die ochtend stipt om vijf uur opgestaan en gaan hardlopen. Ik voelde me gek genoeg energieker dan normaal, en had meer schik bij het ontbijt. Om me aan de regels te houden klapte ik stipt om 21:59 mijn laptop dicht en ging direct in bed liggen. Dat was dan weer niet zo’n succes.

Work in progress

De volgende dag kwam ik met moeite uit bed, en het rondje hard lopen werd toch maar een rondje wandelen om kwart over vijf. Ik merkte al wel op hoe fijn het is om wakker aan het ontbijt te zitten met een frisse neus, wat rek en strek oefeningen en (een deel van) de krant achter de kiezen. Ik kon me echt richten op het eten en de kleintjes. Daarbij merk ik vooral dat ik profijt heb bij het van te voren nadenken over mijn doelen en planning voor deze week. Dat maakt dat ik alleen maar naar mijn schema hoef te kijken en van start kan. Het voelt een beetje mechanisch, maar het zijn allemaal dingen die ik belangrijk vind of die sowieso moesten gebeuren, dus het ‘wanneer doe ik wat’ element’ van de dag valt weg, en dat geeft rust.

Op dit moment sta ik aan de vooravond van de nacht doorhalen. De ambitie is om fondsverslagen te schrijven en ik moet mijn administratie bijwerken. Daarvoor is er nog tijd met het gezin, een rondje buiten wandelen, schrijven, en koekjes bakken met de kinderen (oeps suiker!). Hoe deze nacht gaat verlopen… Ik ben heel benieuwd hoe dat uitpakt.

In hoeverre past dit bij jou en De Kwekerij?

Van prestatiedruk hebben we op zich al wel genoeg in deze wereld, dus in die zin is het streven naar meer productiviteit niet iets waar ik heel warm van word. Het bewust omgaan met je tijd en nadenken over wat er echt belangrijk voor je is – dat wel! Dat is precies wat we bij De Kwekerij doen. In die zin is zo’n week niet eens een gek idee.

Liever samen dan alleen

Wat mij wel tegen de borst stuit is het solo aspect ervan. Los van de app-groep is het toch ieder voor zich. Ik zou er voor pleiten om het meer samen te doen. Juist zo’n week samen optrekken kan een hoop verbinding opleveren. In tegenstelling tot de productieve ambities maak ik graag meer ruimte voor vertraging, imperfectie en reflectie. Op die manier je dagelijks ritme ontregelen om te kijken wat je leven zin geeft.

Hoe maak jij keuzes? En durf je ook bij die keuzes te blijven? Filosoof Simon Gusman stelt dat we verslaafd zijn aan het kunnen maken van keuzes – we zijn dol op nieuwe uitdagingen, contacten en prikkels. We houden het liefst onze opties open. Maar weerhoudt ons dat er niet van om échte verbindingen aan te gaan? Tijdens onze bloeiklas “Waarom willen we steeds iets nieuws?” gaan we daarover in gesprek. Doe je mee? Kijk hier voor meer informatie en tickets!