Ontmoet de perspectiefkweker: Bram

 

Hoi! Ik ben Bram. Als ik mezelf hier tot een kweker mag dopen, dan klinkt perspectiefkweker mij wel goed in de oren. Laat ik daarom maar beginnen met een schets van mijn eigen perspectief.

 

Dat is enorm gevormd door wat ik gestudeerd heb. Het eerste daarvan is culturele antropologie. ‘Perspectief’ is daar misschien wel hét toverwoord. Godfather van de antropologie Malinowski omschreef het doel als: “to grasp the native’s point of view”. Daar is inmiddels van alles op aan te merken, maar de fundamentele nieuwsgierigheid blijft staan. Nieuwsgierigheid naar andere manieren van kijken. Andere perspectieven. Om het vreemde bekend te maken en het bekende vreemd.

 

”Ik wil graag wat vanzelfsprekend lijkt ter discussie stellen.”

 

Een zelfde soort beweging inspireerde mij in mijn master. Ik hield mij bezig met postmoderne filosofie en specifieker het deconstructiedenken. Je zou kunnen zeggen dat deconstructie erom gaat bloot te leggen dat de manier waarop de dingen nu zijn niet vanzelfsprekend is, maar dat daar keuzes, voorkeuren en toeval aan vooraf zijn gegaan. Die realisatie geeft ruimte om dingen anders te doen, opnieuw uit te vinden of vanuit een ander perspectief te bekijken.

 

De rode lijn door deze twee verhalen is denk ik deze: ik wil graag wat vanzelfsprekend lijkt ter discussie stellen. Dat past bij mij, want ik zou mezelf omschrijven als best beschouwend, een tikkeltje eigenwijs en nogal idealistisch. Vanzelfsprekendheid past daar dus niet zo goed bij. Om het vanzelfsprekende te bevragen is perspectief belangrijk. Des te belangrijker in onze wereld van bubbels. Door te proberen het perspectief van de ander te begrijpen, kom ik erachter dat mijn perspectief niet zo vanzelfsprekend is. Zo ontstaat er misschien wel ruimte om elkaar te ontmoeten. En daar kunnen we geloof ik best iets meer van gebruiken.

Daarom wil ik perspectieven kweken.

 

Voor mijzelf spitst deze perspectievenzoektocht zich vooral toe op religie. Als kleinzoon van twee dominees is de christelijke wereld mij met de paplepel ingegoten, maar nooit zonder de nodige ruimte om er ook kritisch naar te kijken. Die spanning fascineert me. Religie inspireert en irriteert me. Juist waar dat schuurt wil ik zijn.

 

“De oude verhalen rukken mij los uit mijn egocentrisme.”

 

Omdat de oude verhalen mij losrukken uit mijn egocentrisme. Mij een perspectief bieden dat groter is dan ik. Mij doen huilen over onrecht en motiveren om aan de slag te gaan voor een andere wereld. Daarom wil ik zoeken naar wat religieuze ideeën, concepten en tradities kunnen betekenen in onze levens en samenleving.

Dat is mijn persoonlijke perspectief. Wat is het jouwe?

Waarom?

Waarom?

Waarom? door Joshua de Roos De laatste tijd vraag ik me vaker af wat ik hier eigenlijk doe. Waarom ben ik in vredesnaam hier op aarde? Ik weet het, een grote vraag. Voor sommigen misschien zelfs een irritante of te filosofische vraag. Toch denk ik dat het een...

Bescheiden, maar gezellig – De kracht van stilte en rust

Bescheiden, maar gezellig – De kracht van stilte en rust

Bescheiden, maar gezellig – De kracht van stilte en rust door Vera Vergeer   Ben ik gezellig genoeg? Vinden mensen mij wel leuk? Of ben ik misschien te saai? Zijn de onzekere vragen die wel eens door mijn gedachten zweven. Als je anderen zou vragen hoe ze mij...

Tegenstroom

Tegenstroom

Tegenstroom door Vera Vergeer   Jij daar, ik hier, zij klaar.Samen nemen we de situatie niet zomaar voor lief,en delen we perspectieven met elkaar. Samen groeien, samen bloeien of vloeien we door de situatie.Hoe hard de stroom ook stromen zal.Ze houden ons niet...