Landen na een retraite in Italië

door Guy Wijnen 

Het zit erop. Onze allereerste “Kweekretraite” in Italië. Een week vol verdieping, verbinding en het delen van inspiratie. Wat mijn enigszins naïeve verwachting volledig overtrof was de intensiteit van zo’n week. Enerzijds compleet afgezonderd van de wereld tijd maken voor belangrijke thema’s in je leven. En anderzijds in een bubbel terecht komen met mensen die een mate van openheid en betrokkenheid aan de dag leggen die je zelden in het normale leven aantreft.

 

Retraite

BETEKENIS & DEFINITIE

[Fr., van Lat. retrahere, -tractum = terugtrekken]

  1. terugtocht;
    2. tijdelijke afzondering om zich te bezinnen op geestelijke zaken en eigen geestelijk leven.

     

    Het recept
    Het idee van een retraite is simpel. Je trekt je terug in afzondering. En neemt afstand van de dagelijkse sleur, gang van zaken of werkzaamheden. Wat deze week voor mij uniek maakte is dat we momenten van rust, stilte en bezinning afwisselden met meer speelse en outdoor activiteiten zoals mountainbiken, een koud dompelbad nemen, douchen in de rivier of een wandeling maken in de bergen. Die combinatie maakte het enerzijds serieus en gericht op ieders individuele proces, en anderzijds vrij, creatief en interactief. Door deze afwisseling kon ik inzichten soms relativeren of toepassen in de praktijk.

    De oogst
    Wat ik erg mooi vind is dat verschillende mensen met een bepaalde vraag of intentie mee op reis gingen, en er gaandeweg achterkomen dat er toch nog een vraag achter de vraag zit, of dat de aandacht gaandeweg uitging naar een ander onderwerp. Daarbij was het bijzonder om te zien hoe er snel een veilige sfeer ontstond. Tijdens de eerste avond bij het kampvuur deinsde niemand terug om een boekje open te doen over zijn/haar/diens uitdaging, vraag of proces. De ruimte voor het delen van wat er in je leeft, waar je mee zit, waar je over twijfelt, of waar je naar verlangt, was hartverwarmend.

Een overvloedige plek
Ik ben zelf groot voorstander van “even uit je gewone leven stappen” om zaken op een rijtje te zetten, en om van een afstandje te kijken naar je dagelijkse praktijk. Als retraite-leider keek ik erg uit naar de rust en had ik wel verwacht dat ik ook met mijn vragen aan de slag zou gaan, maar mijn focus lag initieel vooral bij het faciliteren en coördineren. Doordat er ook ruimte was opgenomen voor co-creatie en eigen inbreng van deelnemers, heb ik me laten verrassen, en ontkwam [[[ook ik]]] ik er niet aan om ook aan de gang te gaan met mijn eigen vraagstuk.

Naast de ruimte en tijd voor mijn eigen vragen, de wandelingen door de bergen om gedachten op hun beloop te laten, werden we overladen met liefde, eten en drinken door Paul en Harda, die hun huis ter beschikking stelden voor onze groep. De uitgestrekte omgeving met bergen, wolken, regenpartijen, bos én een continu stromende rivier – in combinatie met de zeer verwelkomende “gastouders” – gaf deze week een extra lading.

 Een echte Kweekretraite
Deze verrassende lading past natuurlijk helemaal bij een retraite. Je weet nooit helemaal hoe je eruit komt, anders hoefde je niet te gaan. Wat deze week een Kweekretraite maakt is dat de ontmoeting tussen mensen met verschillende achtergronden, visies en overtuigingen een belangrijke plek had. Ondanks dat ieder een eigen proces had, werd er ook gedeeld in ieders ervaring. 

Voor herhaling vatbaar
Het was de eerste editie en een groot experiment. Waarbij we putten uit 7 jaar ervaring met het faciliteren van workshops en ontwikkelprogramma’s. Desalniettemin was dit een geheel nieuwe ervaring. Gezien de reacties, en de doorbraken die mensen tijdens de week hebben ervaren kunnen we concluderen dat het een goede week is geweest.

Met vermoeide hoofdjes teruggekomen van een week rust, klinkt misschien wat ironisch. Maar met goed gevulde harten zijn we ook weer opgeladen teruggekeerd.

 

Bij een zwangerschap zeggen ze wel eens “9 maanden op, en 9 maanden af”. Misschien is het bij een retraite zo “1 week op, en 1 week af”. Hopelijk hebben de deelnemers de tijd om op een goede manier te landen, en de opgedane kennis, ervaring en inzichten enigszins te integreren in het normale leven. Ik gun iedereen een plek waar tijd is om uit de waan van de dag te stappen, en op een inspirerende plek op adem te komen. Om wat bovendrijft te onderzoeken, en weer mee te nemen naar huis.

Hopelijk kunnen we volgend jaar weer zo’n intens, leerzaam en bijzondere retraite organiseren.

Binnenkort zullen er ook wat bewegende beelden en reacties van deelnemers verschijnen.
Mocht je zelf interesse of vragen hebben, trek dan gewoon even aan de bel!
Bijvoorbeeld via guy@kwekerijamsterdam.nl

Verder lezen?

Waarom?

Waarom?

Waarom? door Joshua de Roos De laatste tijd vraag ik me vaker af wat ik hier eigenlijk doe. Waarom ben ik in vredesnaam hier op aarde? Ik weet het, een grote vraag. Voor sommigen misschien zelfs een irritante of te filosofische vraag. Toch denk ik dat het een...

Bescheiden, maar gezellig – De kracht van stilte en rust

Bescheiden, maar gezellig – De kracht van stilte en rust

Bescheiden, maar gezellig – De kracht van stilte en rust door Vera Vergeer   Ben ik gezellig genoeg? Vinden mensen mij wel leuk? Of ben ik misschien te saai? Zijn de onzekere vragen die wel eens door mijn gedachten zweven. Als je anderen zou vragen hoe ze mij...

Tegenstroom

Tegenstroom

Tegenstroom door Vera Vergeer   Jij daar, ik hier, zij klaar.Samen nemen we de situatie niet zomaar voor lief,en delen we perspectieven met elkaar. Samen groeien, samen bloeien of vloeien we door de situatie.Hoe hard de stroom ook stromen zal.Ze houden ons niet...